Teknoloji

Herhangi bir kitabı, eşyayı ya da hayvanı asanı bir kez sallayıp ‘Accio!’ diyerek yanına getirebiliyorsan; arkadaşlarınla ve tanıdıklarınla baykuş, ateş, Patronus, Çığırtkan, madeni para gibi tılsımlı nesneler aracılığıyla iletişim kurabiliyor veya Cisimlenerek onlarla yüz yüze görüşebiliyorsan; gazetendeki resimler hareket ediyor ve sıradan günlük eşyalar zaman zaman seninle konuşuyorsa; internet pek de ilginç bir yer gibi gelmiyor. Buradan, asla internette gezen bir cadı veya büyücü bulamazsın sonucu çıkmasın; ancak bunu yapıyorlarsa muhtemelen üstten bakan bir merak veya Muggle Bilimleri alanında araştırma yapma amacı taşıyorlardır.

Bulaşık makinesi ya da elektrikli süpürge gibi sıradan ev eşyalarına ihtiyaç duymamakla birlikte kimi büyücü topluluğu mensupları Muggle televizyonlarını eğlenceli bulur. Hatta birkaç delişmen büyücü on sekizinci yüzyılın başlarında işi ileri götürüp, kendi televizyon kanallarını açmak umuduyla İngiliz Büyücülük Yayın Kurumu’nu kurdu. Proje erken bir safhada başarısızlıkla sonlandı çünkü Sihir Bakanlığı büyücülükle ilgili şeylerin Muggleların kullandığı bir cihaz üzerinden yayınlamasını desteklemeye karşıydı, (fikir birliğine varılmıştı ki) bu durumun Uluslararası Gizlilik Nizamnamesi’ni ciddi ölçüde ihlal edeceği neredeyse kesindi.

Kimileri haklı gerekçelerle, bu kararı tutarsız ve taraflı buldu. Büyücü topluluğu tarafından yasalara uygun şekilde yeniden düzenlenen çok sayıda radyo zaten halihazırda büyücülere yönelik düzenli yayınlar yapmaktaydı. Sihir Bakanlığı, Muggleların ‘Zehirli Dokunakula’nızı nasıl budamalısınız?’ veya ‘lahana bahçenizdeki yercücelerinden en etkili şekilde nasıl kurtulursunuz?’  gibi başlıklar taşıyan önerilerden sıklıkla bazı parçalar duyduklarını kabul etmek durumunda kaldı ancak radyo dinleyen Muggle nüfusunun televizyon izleyenlere kıyasla daha müsamahakar, daha ebleh, kendi mantıklarını kullanmaktan daha aciz olduklarını öne sürdü. Normal olmayan bu durumun olası gerekçeleri Profesör Mordicus Egg tarafından yazılan Sıradanların Felsefesi: Mugglelar Neden Görmemeyi Tercih Ediyor’da uzun uzadıya inceleniyor. Profesör Egg, Muggleların bu gibi durumlarda hayal güçlerinin oyununa geldiklerine değil de, yanlış duyduklarına inandıklarını ikna edici bir dille açıklıyor.

Çoğu büyücünün Muggle cihazlarından kaçınmasının bir başka sebebi de kültürel. Büyücü topluluğu kendilerinin sihirle kolayca yapabildikleri şeyleri yapabilmek için aletler icat eden Muggleların (tartışmasız zeka ürünü) buluşlarından çoğuna ihtiyaç duymamalarıyla iftihar eder. Birisinin evini çamaşır kurutma makineleri ve telefonlarla doldurması sihirsel yetersizliğini kabul etmesi şeklinde algılanacaktır.

Muggle teknolojilerine duyulan nefret konusunda verilen çok önemli bir taviz vardır ki bu da arabalar (ve bir dereceye kadar motosikletler ve trenler). Uluslararası Gizlilik Nizamnamesi yürürlüğe girmeden önce büyücüler ve Mugglelar günlük ulaşımlarını, at arabaları ve yelkenli gemileri içeren araç yelpazesiyle, birbirlerine benzer şekilde gerçekleştiriyorlardı. Atların sürdüğü taşıtlar göze batacak kadar zamanın gerisinde kaldığında sihir topluluğu bu araçlardan vazgeçmek zorunda kaldı. Büyücülerin yirminci yüzyılda yolları doldurmaya başlayan hızlı ve rahat otomobillere büyük gıptayla baktıklarını inkar etmek yersiz olur. Zaten en sonunda Sihir Bakanlığı bile bir filo araba alıp onları çok sayıda kullanışlı tılsımla donattı ve sonuçtan da son derece memnun kaldılar. Birçok büyücü arabalara çocuklara özgü bir tutkuyla bağlıdır. Hiçbir Muggle icadına asla dokunmadıklarını iddia ettikleri halde garajlarında uçan bir Rolls Royce olduğu ortaya çıkan safkanlar da var. Lakin koyu anti-Mugglecılar motorlu taşıtların hiçbirine geçit vermedi, Sirius Black’in motosiklet tutkusu bu katı tutuma sahip ailesini zamanında çileden çıkarmıştı.